Mobel
Specialist Verwarming
- #21
Leuk die paar centjes op je bankrekening,maar dan ben je zo weer kwijt aan je zorgverzekering 
:
:Gezondheidseffecten door koude
Koudestress: Het menselijk lichaam streeft er naar een stabiele kerntemperatuur (circa 37 gr. C.) te handhaven door een evenwicht tussen de warmteproductie van het lichaam en het warmteverlies aan de omgeving. Dit warmteverlies wordt ook wel koudestress genoemd.
Bij acute blootstelling aan een koude omgeving zal het lichaam op twee manieren reageren. In de eerste plaats zal het warmteverlies worden beperkt door middel van perifere vasoconstrictie, dit is het verminderen van de doorstroming van de bloedvaten aan de buitenkant van het lichaam. De huid voelt dan koud aan, maar de kerntemperatuur wordt hiermee beschermd. Ook de temperatuur van de extremiteiten, zoals handen, voeten, neus en oren, neemt af. Daarnaast zal de productie van warmte worden verhoogd door een toename van de stofwisselingsactiviteit, veroorzaakt door bijvoorbeeld rillen en bewegen. Bij ouderen neemt dit vermogen van thermoregulatie af, waardoor de reactie op kou is vertraagd. Ouderen lijken daardoor een grotere tolerantie voor lage temperaturen te hebben, maar het risico op onderkoeling neemt juist toe.
Hypothermie: Als het erg koud is, kan het lichaam zonder voldoende beschermende kleding, het warmteverlies niet meer compenseren, waardoor de kerntemperatuur daalt. Bij een kerntemperatuur onder 35 gr. C. wordt gesproken over hypothermie of wel onderkoeling. Het gevoel van kou en pijn in de blootgestelde lichaamsdelen in combinatie met rillen zijn de eerste tekenen van beginnende onderkoeling. Als het proces van doorgaande afkoeling niet wordt gestopt leidt dit uiteindelijk tot bewusteloosheid en de dood.
Koudeletsels: We spreken hiervan wanneer er weefselschade ontstaat door bevriezing van de huid en eventueel onderliggende weefsels. Perifere lichaamsdelen zoals handen, voeten, neus en oren lopen het meeste gevaar. De bevroren huid is in eerste instantie hard, bleek, koud en gevoellos. Bij vocht, harde wind en knellende schoenen kan bevriezing al plaatsvinden bij een temperatuur van net onder het vriespunt.
Bevriezing geeft effecten die vergelijkbaar zijn met brandwonden.
Ook zonder bevriezing kan er koudeletsel optreden, zoals bij wintertenen. Hierbij zijn de tenen rood, pijnlijk en soms gezwollen.
Hart en bloedvaten: Als gevolg van de perifere vasoconstrictie vindt er een verplaatsing van bloedvolume plaats, wat in eerste instantie leidt tot een verhoging van de bloeddruk. Het vocht wordt vervolgens gedeeltelijk uitgescheiden via de nieren in de urine (koude plas). Door de bloeddrukstijging vraagt het hart ook meer zuurstof. Vooral in combinatie met reeds bestaande vernauwing van de kransslagaders kan dit resulteren in hartproblemen als pijn op de borst, hartfalen of zelfs een hartinfarct. Door het indikken van de bloedstroom ontstaat er ook een toegenomen kans op vorming van bloedstolsels, waardoor de kans op hart- of herseninfarct ook toeneemt.
Luchtwegen: Het inademen van koude lucht kan leiden tot het optreden van kramp op de luchtwegen. Vooral gevoelige personen met een niet allergische hyperreactiviteit van de luchtwegen hebben last van vochtige koude lucht. Er zijn aanwijzingen dat afkoeling van de bovenste luchtwegen de kans op infecties ervan vergroot.
Beoordelingsvermogen: Bij hypothermie wordt het bewustzijn negatief beïnvloed. Bij toenemende hypothermie treden er effecten op als lichte verwarring, geheugenverlies, moeite met spreken en minder helder kunnen denken. De betrokkene lijkt nog alert en onderschat zelf de invloed van de kou. Hierdoor worden er minder beschermende maatregelen getroffen, zoals het aantrekken van beschermende kleding of naar binnen gaan, waardoor de koude effecten verergeren.
Valrisico: Door blootstelling aan kou ontstaat er spierstijfheid, afgenomen coördinatie en een verminderd inschattingsvermogen. Dit leidt met name bij ouderen tot een verhoogd valrisico. Gladheid buiten speelt hierin natuurlijk ook een rol, maar opvallend is dat bij onderzoek in Engeland gebleken is, dat het aantal botbreuken ten gevolge van vallen binnenshuis in de winter fors meer toenam dan tengevolge van vallen buiten.
