Men rekent op de tekentafel nog steeds met theoretische temperatuurwaarden per ruimte en legt de buizen in de vloer nog steeds veel te ver uit elkaar.
In ruimten, die volgens "de normen" (theorie dus) niet zo warm zouden hoeven te worden, worden de buizen dusdanig gelegd, dat die ruimten nooit goed op een gewenste temperatuur kunnen komen. De door de bewoner gewenste temperatuur, kan wel eens anders kan liggen, dan in de berekeningen. (en dat is overigens meestal zo: ook voor boven houdt men slaapkamerwaarden aan, terwijl zo'n ruimte steeds meer als werkruimte wordt gebruikt, dus niet goed verwarmd wordt) Verkeerde bezuinigingen bij de bouw!
Resultaat is dus, dat over het algemeen de buizen in de vloer te ver uit elkaar liggen.
Gevolg is, dat het erg lang kan duren voordat een bepaalde ruimte op temperatuur komt.
Het gevolg daarvan is: een hogere energierekening, dan wanneer de buizen in de vloer op een kleinere afstand gelegd zouden zijn.
Het minder verwarmingsbuizen in de vloer verwerken is m.i. en verkeerde bezuiniging bij de huidige bouw.
Men houdt bijvoorbeeld ook totaal geen rekening met het feit, dat niet overal tegels worden gebruikt, maar men ook vaak met laminaat of houten vloerbedekkingen werkt, die totaal anders reageren.
Die verwarmingsbuizen kosten het minst van de hele installatie. Dus wanneer men de buizen op 10 cm afstand gelegd zou hebben i.p.v. 15 of zelfs nog meer cm, zou er veel verfijnder verwarmd kunnen worden. Je bepaalt dan per ruimte welke temperatuur je uiteindelijk wenst.
De bewoner bepaalt (en dus niet de tekentafel) tot op welke temperatuur men een ruimte wenst te verwarmen.
Het wordt allemaal nog veel erger, als men ook nog eens zo'n "gezellige" hout- of gaskachel gaat gebruiken. Je zit dan boven gegarandeerd in de kou!
Je kunt die situatie, nu eenmaal de vloerverwarming is aangelegd, niet meer veranderen, hooguit wat verbeteren door zoneregeling toe te passen.
Ik begrijp nog steeds niet waarom er heden ten dage zo gebouwd wordt. Deze manier van vloerverwarming aanleggen strookt m.i. totaal niet met de algemene wens om minder energie te gaan gebruiken en op lage temperaturen te gaan verwarmen.
De bouwer zal zich altijd achter de normen verschuilen, maar die blijken in de praktijk dus heel anders uit te werken. Niet iedereen is gelijk en heeft dezelfde warmtebehoeften.
De één vindt 18 graden al goed, terwijl een ander het met 22 -23 graden nog niet behaaglijk vindt.
Is berekend, dat een woonkamer op 20-21 graden verwarmd wordt, dan krijg je die dus nooit veel warmer (of je blijft je arm stoken)
Daarnaast is het natuurlijk super stom, dat nog steeds met één thermostaat de temperatuur in het hele huis geregeld wordt. Alweer zo'n verkeerde en onlogische bezuiniging!
Zoneregeling kan dus mogelijk een verbetering opleveren.
Dan moet je dus goed weten welke groepen er in welke ruimte liggen.
En dan moet je wel weer tegen een installateur op lopen, die weet waar hij mee bezig is.
Anders span je het paard weer achter de wagen en blijf je investeren in een systeem wat nooit goed zal functioneren (en loopt je energierekening nog hoger op)
Om die redenen vind ik ook nog steeds idioot, dat installateurs van vloerverwarming hoofd- en bijverwarming aanleggen. Dat slaat nergens op, want bijverwarming (dus waarbij de buizen m.i. te ver uit elkaar in de vloer liggen) zal de energierekening per saldo alleen maar hoger worden.